Φίμωση

Με τον όρο φίμωση χαρακτηρίζεται η κατάσταση εκείνη κατά την οποία υπάρχει αδυναμία πλήρους αποκάλυψης της βαλάνου, εξαιτίας παθολογικής στένωσης της ακροποσθίας.

Η κατάσταση αυτή πρέπει να διακρίνεται από τη φυσιολογική αδυναμία αποκάλυψης λόγω των βαλανοποσθικών συμφύσεων με τις οποίες γεννιούνται τα αγόρια. Οι συμφύσεις αποτελούν φυσιολογικό στάδιο της διάπλασης της ακροποσθίας και λύνονται σταδιακά από μόνες τους, συνήθως μέχρι το πέρας της νηπιακής ηλικίας.

Η παθολογική φίμωση εμφανίζεται σε μεγαλύτερη ηλικία και οφείλεται σε παρουσία ουλώδους ιστού στο άνω όριο της ακροποσθίας, η οποία χάνει τη φυσιολογική της ελαστικότητα και αποκτά έναν ουλώδη στενό δακτύλιο. Αυτό οφείλεται είτε σε παλαιούς μικροτραυματισμούς συνεπεία βίαιων χειρισμών διάνοιξης ή φλεγμονών, ενώ σχετικά συχνή αιτία είναι και η «ξηρωτική βαλανίτιδα», μια φλεγμονώδης δερματοπάθεια αγνώστου αιτιολογίας που επηρεάζει συνήθως αγόρια ηλικίας άνω των 5 ετών.

Οι καταστάσεις αυτές αποτελούν και τις μόνες που έχουν ένδειξη χειρουργικής αντιμετώπισης. Αυτή μπορεί να είναι είτε πλαστική της ακροποσθίας με αφαίρεση μόνο του πάσχοντος ουλώδους τμήματος και διατήρηση κατά το δυνατόν της φυσιολογικής εμφάνισης του πέους, είτε περιτομή με πλήρη εκτομή της ακροποσθίας. Η απόφαση καλό είναι να εξατομικεύεται αναλόγως της ένδειξης και κατόπιν συζήτησης με τους γονείς.