Κρυψορχία

Με τον όρο κρυψορχία εννοούμε την απουσία του ενός ή και των δύο όρχεων από το όσχεο όπου είναι η φυσιολογική τους θέση. Αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η κάθοδός του, που πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της εμβρυικής ζωής, διακόπτεται πριν ολοκληρωθεί.

Το αποτέλεσμα είναι ο όρχις να παραμείνει σε κάποιο σημείο της πορείας του μέσα στην κοιλιά ή στο βουβωνικό πόρο. Υπάρχει επίσης πιθανότητα να εντοπίζεται σε σημείο εκτός της φυσιολογικής του πορείας, κατάσταση που χαρακτηρίζεται ως εκτοπία. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις επηρεάζεται η λειτουργική ικανότητα του πάσχοντος όρχεως καθώς καταστρέφονται σταδιακά τα κύτταρα τα οποία επρόκειτο στη συνέχεια να διαφοροποιηθούν σε σπερματοζωάρια.

Επιπλέον, η κρυψορχία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης όγκων στον όρχι ο οποίος βρίσκεται σε μη φυσιολογική θέση.

Για τους λόγους αυτούς πρέπει η πάθηση αυτή να αντιμετωπίζεται στην ενδεδειγμένη ηλικία, η οποία είναι από τους 6 μήνες της ζωής και όχι αργότερα από τους 18 μήνες. Τις περισσότερες φορές η αποκατάσταση γίνεται ανοικτά, για τους όρχεις που βρίσκονται στη βουβωνική χώρα. Στην περίπτωση που ο όρχις βρίσκεται μέσα στην κοιλιά, η λαπαροσκόπηση είναι η μέθοδος εκλογής τόσο για την αναγνώρισή του όσο και για τη διόρθωση της θέσης του.

Η αληθής κρυψορχία πρέπει πάντως να διακρίνεται από την περίπτωση του ανελκόμενου όρχεως, κατά την οποία ο όρχις έλκεται προς τα επάνω μετά από αντανακλαστική σύσπαση του κρεμαστήρα μυός, επανέρχεται όμως στο όσχεο σε συνθήκες ηρεμίας και τις περισσότερες φορές δεν έχει ένδειξη χειρουργικής αντιμετώπισης. Ο παιδοχειρουργός είναι ο ειδικός που θα διακρίνει τις δύο αυτές καταστάσεις και θα προτείνει τη σωστή αντιμετώπιση.